Indonesië- Er is niets opgewonden over het recht op Indonesisch Betaalbaar Jaarverlof, omdat elke medewerker die een jaar in een bedrijf heeft gediend, slechts 12 dagen vertrek heeft, en indien dat verlof ongebruikte is, kan het niet worden doorgebracht in het volgende jaar voorbij de komende zes maanden. Daarom maakt het niet uit hoeveel jaar je een bedrijf heeft gediend, het recht is beperkt tot 12 dagen per jaar. Erger nog, bedrijven zijn zelfs niet juridisch gebonden om hun werknemers op feestdagen te betalen.


Japan- Als u een vriend in Japan bezoekt, verwacht niet dat zij van hun baan verlof nemen om u te begeleiden omdat ze niet veel verlofdagen hebben om te sparen. Voor degenen die een bedrijf voor ongeveer 6 maanden hebben gediend en 80% van hun werkuren hebben voldaan, hebben ze recht op slechts 10 dagen vertrek. Voor de werknemers die een bedrijf voor een jaar en half hebben gediend, krijgt u een extra verlofdag met betrekking tot elk dienstjaar tot maximaal 20 dagen betaald jaarlijks verlof. Net als Indonesië zijn bedrijven in Japan niet legaal gebonden om hun werknemers op feestdagen te betalen.


Koeweit- Het is een andere situatie voor de werknemers in Koeweit, omdat elke nieuwe medewerker per wet elke dag een 30 dagen betaald jaarlijks recht ontvangt op het moment dat zij zich inschrijft voor de baan. Bovendien, als u voor 2 jaar continu hebt gediend en u ook een moslim bent, hebt u dan recht op een extra betaald verlof van 21 dagen voor het uitvoeren van Hajj-rituelen. En dat is gewoon de kers op de taart, aangezien alle medewerkers in Koeweit ook recht hebben op 13 dagen feestdagen bovenop dat jazz.


Verenigde Staten van Amerika- Om het eenvoudig te stellen, door de wet hebben de VS nul betaalde jaarlijkse vakantie. De discretie is helemaal aan de werkgevers om zo'n verlof aan hun werknemers te bieden en gemiddeld, de werkgevers verliezen ongeveer 10 dagen per jaar voor hun personeel. Aan de andere kant hebben werknemers geen wettelijke rechten om dit recht op hun werkgevers te eisen.

Indië- Jaarlijks verlof in India varieert op basis van de regio waarin ze werken. Het kan ongeveer 18 dagen min of meer zijn, aangezien er geen standaard wet is die de hele natie past. Interessant genoeg heeft India verschillende verlofrechten voor respectievelijk volwassen werknemers en minderjarigen. Daarnaast verschillen de feestdagen in India ook op basis van de regio door de enorme omvang van zijn land en de zwaarbevolkte gebieden. Om het allemaal te betalen, vertrekt de betaalde vakantie gemiddeld gemiddeld tot ongeveer 15-20 dagen in dit land van meer dan een miljard mensen.


Singapore- Voor een klein, maar bloeiend land, biedt Singapore slechts zeven dagen betaald jaarlijks verlof voor nieuwe werknemers. Als men 7 jaar werkzaam is, wordt het bedrag van de betaalde jaarlijkse verlof slechts verdubbeld tot 14. Voor Gen Y en Millennials die praktijken "Job Hopping", 7 dagen is het meest dat ze mogelijk zouden krijgen, zelfs na jarenlang werken.


Frans- Dit Europese land is vrij genereus op betaald jaarlijks verlof. Franse mensen krijgen in totaal 30 dagen betaald jaarlijks verlof plus ongeveer 22 dagen Verlaging van de arbeidstijd voor degenen die meer dan 35 uur per week werken. Degenen die hun jaarlijkse verlof buiten de zomertijd gebruiken, krijgen ook bonusdagen. Om meer specifiek te zijn, elke extra dag voor elke 3 jaarlijkse verlofdagen. En niet alleen dat, de frans krijgt een extra 11 betaalde vakanties bovenop dat jaarlijkse verlof. Hoe krijgen ze dingen op tijd gedaan ?! Alleen zij zullen weten ...


Brazilië- Bijwoning speelt een grote rol in Braziliaans verlofrecht. Beroemd om hun layback-houding, worden de werknemers beloond met 30 dagen betaalde jaarlijkse bladeren zolang ze niet meer dan 5 dagen afwezig zijn; 24 dagen indien de werknemer tussen 6 en 14 dagen afwezig is; 18 dagen wanneer de werknemer tussen 15 en 23 dagen afwezig is; 12 dagen wanneer de werknemer tussen 24 en 32 dagen afwezig is. Vandaar dat elke werknemer recht heeft op tenminste 12 betaalde vakanties.